Dwaj przyjaciele z dzieciństwa i pasjonaci narciarstwa, Tim i Chris, zastanawiali się, jak przekształcić chęć spędzania czasu na nartach w trwały model biznesowy.

Chris przeniósł się z równinnych terenów Niemiec w austriackie Alpy, do Montafon.

Obok pensjonatu, w którym pracował, znajdował się kawałek ziemi - poza terenem zabudowy wsi, ale dostępny na 25 lat w dzierżawę i z możliwością postawienia tymczasowych budynków.

Przez dwa lata przyjaciele szukali odpowiedniego producenta domków modułowych.

Z chwilą dzierżawy ziem, przyjaciele znaleźli odpowiedni model domu w formie kabiny od powstającej firmy "Cabinski Montafon". Producentem ich domków została tym samym młoda, lokalna firma, która właśnie wprowadziła na rynek model Cabin One a Tim i Chris byli ich pierwszym dużym klientem.

W ścisłej współpracy z lokalnymi władzami budowlanymi stworzono projekt zabudowy dla całej działki.

Tim i Chris wyobrażali sobie osiem do dziesięciu domków, stojących każdy osobno. Jednak plan zagospodarowania przestrzennego dla tego obszaru wymagał większych budynków, co zostało rozwiązane poprzez umieszczenie ich ściana w ścianę.

Wymóg, aby nachylenia dachów były zgodne z kierunkiem spadku doliny, można było spełnić dzięki dachom dwuspadowym zastosowanym w domkach Cabin One. Okazało się, że jest to dla nich idealna orientacja, zarówno pod względem światła słonecznego, jak i widoków.

Ciemne drewniane elewacje Cabin One zostały przyjęte z zadowoleniem przez władze budowlane Montafon, ponieważ przypominają one tradycyjne, typowe dla tego obszaru budynki.

Tym samym firma dostarczyła jedną z najbardziej ekskluzywnych opcji domu-kabiny - z ogrzewaniem podłogowym i elektrycznie sterowanymi oknami dachowymi VELUX.

Solidna drewniana podłoga została olejowana, aby w przyszłości ułatwić ewentualną renowację.

Minimalistyczne wnętrze jest doskonałym tłem dla talentu dekoratorskiego Tima: dzięki starannie dobranym poduszkom, filcowym obiciom ławek, różnorodnym talerzom i ekologicznej pościeli, domki-kabiny emanują spokojem i świeżością.

Andreas Rauch czerpał inspiracje od Haralda Deinsbergera-Deinswegera, psychologa środowiskowego, którego wykładów słuchał podczas studiów architektonicznych.

Architekci zdecydowali się na niezwykle duże przeszklenia - wielkie okno tarasowe, które jest jednocześnie wejściem do domku, okno fasadowe, które zajmuje całą ścianę szczytową, a także okna dachowe. Na pierwszy rzut oka, wydaje się to sprzeczne z założeniem stworzenia efektywnej, minimalistycznej przestrzeni.

Jednak dla Andreasa Raucha i Simona Beckera okna dachowe były nieodzownym elementem projektu, koniecznym dopełnieniem okien fasadowych.