Barometr zdrowych domów

Barometr zdrowych domów to coroczny raport badawczy, który podejmuje próbę diagnozy stanu europejskiego budownictwa w wymiarach zdrowia społeczeństwa i zużycia energii. Od 2015 r. raporty pokazują, jak ważne są warunki panujące w budynkach dla jakości naszego życia, a także jak znaczącym wyzwaniem jest zmniejszenie zużycia energii przez budynki odpowiedzialne obecnie za 40 proc. jej konsumpcji w Europie. Barometry podkreślają potrzebę poprawy stanu budynków w celu rozwiązania problemów zdrowotnych i klimatycznych w różnych grupach populacyjnych.

Lepsze budynki to korzyści dla jednostek, społeczeństwa, a także dla całej planety. Cel 11 Zrównoważonego Rozwoju ONZ koncentruje się na zrównoważonych miastach i społecznościach, a raporty „Barometr zdrowych domów” pokazują, w jaki sposób poprawa stanu budynków może pomóc w osiągnięciu tego celu.

Większość ludności świata mieszka w budynkach zlokalizowanych w miastach i na przedmieściach. Podobna tendencja zauważalna jest Europie. Budynki w Europie, ogólnie rzec ujmując, są stare, nieefektywne i w dużej mierze niezdrowe. W raportach można znaleźć analizy różnych typów budynków i ich nieprawidłowości i niedociągnięć w wielu wymiarach, aby wnioski były pomocne w ustaleniu, jak najlepiej ukierunkować wysiłki na rzecz renowacji i ulepszyć przepisy budowlane. Ostatecznym celem jest zwiększenie wskaźnika renowacji i czerpanie korzyści ze zdrowych i wydajnych energetycznie budynków. W raportach wykorzystywane są dane statystyczne m.in. gromadzone w ramach europejskiego badania warunków życia ludności (UE SILC i EUROSTAT) komentowane przez ekspertów z różnych dziedzin.

Zdrowy dom i szkoła – najlepsza inwestycja w przyszłość naszych dzieci

Od czasu pierwszego raportu w 2015 roku naszą ambicją była współpraca z akredytowanymi partnerami badawczymi w celu określenia możliwości poprawienia europejskich zasobów budowlanych. Piąta edycja Barometru wzbogaca diagnozę i rekomendacje o jedną z najbardziej wrażliwych grup społecznych – o dzieci. Niepokojące 26 milionów dzieci w Europie, czyli co trzecie europejskie dziecko żyje w niezdrowych domach z takimi defektami, jak wilgoć lub pleśń, ciemność, nadmierny hałas i zimno. Dzieci narażone na wszystkie cztery czynniki cztery razy częściej cierpią z powodu złego stanu zdrowia, co w konsekwencji negatywnie wpływa na ich zdolność uczenia się.

Kluczowe wnioski

• 1 na 3 dzieci w Europie, czyli 26 milionów, mieszka w niezdrowych budynkach
• Dzieci żyjące z czterema czynnikami ryzyka (wilgoć lub pleśń, ciemność, hałas i zimno) są 4,2 razy bardziej narażone na problemy zdrowotne
• Europejskie dzieci mogą co roku tracić do dwóch milionów dni w szkole z powodu problemów zdrowotnych związanych ze złym stanem budynków
• Lepsza jakość powietrza może poprawić wyniki uczniów (rozwiązywania zadań) nawet o 15%

Wpływ na edukację

Przez złe warunki panujące w budynkach dzieci tracą nie tylko zdrowie, ale też perspektywy edukacyjne. Szacuje się, że niezdrowe budynki są odpowiedzialne nawet za dwa miliony opuszczonych dni szkolnych. Przeciętnie oznacza to około 2,5 dnia przypadającego na dziecko rocznie, które nie było w szkole z powodu chorób związanych z niezdrowym klimatem w pomieszczeniu.

Zdrowsze domy i szkoły dla zdrowszej gospodarki

Poprawa wentylacji w szkołach i zmniejszenie występowania wilgoci lub pleśni w europejskich domach nie tylko przyniesie korzyści zdrowiu dzieci, ale może także przynieść europejskiej gospodarce korzyści w wysokości ponad 300 mld euro do 2060 r. Wynika to nie tylko ze zmniejszenia absencji dzieci w szkołach i ich rodziców w pracy, a tym samym zwiększenia ich produktywności i zdolności uczenia się, ale też z niższych kosztów opieki zdrowotnej i społecznej.

Przedmieścia i niski dochód

Czynniki ryzyka dotykają nie tylko dzieci, które mieszkają w budynkach w dużych aglomeracjach. Narażone na nie są także mieszkańcy obszarów podmiejskich. Domy jednorodzinne zlokalizowane na przedmieściach szczególnie narażone są na zły klimat wewnętrzny przekładający się na skutki zdrowotne. Jest to szczególnie niepokojące w obliczu wzrostu liczebności populacji podmiejskiej w Europie (47% w latach 1961-2011), który znacznie wyprzedził wzrost w miastach (30% w latach 1961-2011).

Dzieci z rodzin o niskich dochodach częściej narażone są czynniki zagrażające ich zdrowiu. Dzieci z gospodarstw domowych mieszczących się w dolnych 20% skali dochodów są o 25% bardziej narażone na mieszkanie w domach, w których występują takie niedogodności, jak przeciekający dach lub niewydajny układ ogrzewania.